سلام ؛ من یک معذرت خواهی به شما بدهکارم به خاطر این که نوشتن این مطلب توسط من باید زودتر انجام می شد اما از بس که سر من شلوغ است نتوانستم این مطلب را زودتر خدمت شما عرض کنم پس حالا هم که وقت کردم و نوشتم خواندنش را از دست ندهید:

تا آن جایی که من یادم می آید سال تحویل در وطنم ایران بوده ام اما امسال سال تحویل من در خاک وطن نبودم بلکه در کشوری دیگر بودم به نام کره شمالی.در این جا ما حدود 6-7 خانواده ی ایرانی  هستیم  وبرای این که کمتر احساس دلتنگی کنیم قرار شد برنامه ای جذاب تدارک ببینیم که طی آن هر کس که دوست داشت هنگام سال تحویل در خانه باشد در خانه می بود و بعداز سال تحویل به آن هایی که دوست داشتند سال تحویل را در مسجدسفارت باشند ملحق می شد تا با آنها شاهد برنامه هایی طنز و زیبا و دل نشین باشند(ما هم جزو آن ها یی بودیم که سال تحویل در خانه بودیم و بعد به مسجد رفتیم) .در مسجد همگی با هم دور سفره ی هفت سینی که توسط همه ی اعضای سفارت چیده شده بود جمع شدیم وعکس یادگاری گرفتیم وهم چنین قبل از آن  برنامه هایی طنز و جالب تماشا کردیم، که توسط پسری به نام محمد که چهارم ابتدایی است ودر کار طنز مهارت واستعداد خاصی دارد ، اجرا می شد .

خلاصه وخوب ومفید                    گفتم از سال تحویل

قافیه نداشت نه؟! اما این یکی داره:

درسته که همگی دور از وطنیم اما همگی هم وطنیم